Süryanice

Süryanice( Aramice) Sami dillerinden biridir. Süryani alfabesi, altı tanesi (b,g,d,k,f,t) yumuşak ve sert olmak üzere çift telaffuza sahip olan ve özel işaretlerle bilinen toplam 22 harften oluşur. Süryani alfabesi, sağdan sola doğru yazılan bir yazılır. Kutsal Kitap’ın Daniel ve Matta kısımları bu dilde yazılmıştır. Kimi bilim insanlarına göre Arami dili dünya dillerinden ilkidir. Çok sağlam kaynaklara dayanan bazılarına göre ise, ilk dillerinden biridir. ilkliğini kanıtlayan en büyük güçlü dayanak Kutsal Kitap’ın Tekvin (yaratılış) kitabının 31. bölümünün 47. ayetinde bulunmaktadır (M.Ö 1750). Hıristiyanlık öncesi yazılmış ve günümüze kadar ulaşabilmiş tek Süryanice edebi eser, M.Ö. 681 yılında Kral Senharip’in veziri olan Ahikar’ın yazdığı kitaptır.
Süryanice hoş ve zengin bir dil olup eski bilimlerin her türlüsünü içine alabilen, akla gelen her şeyi her duyguyu ve düşünceyi ifade ve tasvir etmeye yeterlidir. Süryani dili Mezopotamya’nın sahil yerleşim yerleri olan Cezire , Irak ve Finike (Lübnan ) yerlilerinin anadiliydi. Zamanla bu sınırları aşarak Pers diyarının içlerine kadar yayıldı .Süryani dili ,Süryanilere komşu olan değişik halklar arasında da yayılmıştı. Mısır, Anadolu ve Arabistan Yarımadası’nın kuzeyine kadar yayılan Süryanice, bu bölgelerde uzunca bir dönem resmî dil olarak geçerli oldu. Yayıldığı Çin’in Güney’i ile Hindistan’ın Milimar bölgesindeki kiliselerde hâlâ bu dil kullanılmaktadır. Yedinci yüzyılın sonları ile sekizinci yüzyılın başlarında Arapça’nın rakip dil olarak ortaya çıkışına kadar çok geniş bir kullanım alanına sahipti. Bu dönemden sonra etkisi azalmıştır.
Bu dilin anavatanı ve en yoğun olarak kullanıldığı yerler; Urfa, Harran , Humus , Apamea ve çevresidir.Harranlı putperestler dokuzuncu yüzyılın sonlarına kadar bu dille yazıyorlardı. Ermenistan’da ve Cezire’nin birçok ülkesinde on üçüncü yüzyılın sonuna kadar etkin olan Süryanice, bazı bölgelerde on beşinci yüzyıla kadar etkinliğini koruyabildi. Meryemana , Rab İsa Mesih ve O’nun Elçilerinin bu dili kullanması , Süryaniceyi diğer diller arasından farklı bir konuma yükseltmektedir.
Grekçe eserleri Süryanice’ye , Süryanice’den de Arapça’ya çeviren Süryanilerin bu konuda övgüye değer katkıları olmuştur. Günümüzde hâla kilisemizin resmî dilidir. Ayin törenleri, günlük dualar ve diyakosların yazışmaları Süryanice yapılmaktadır.